Op de drempel van mijn nieuwe leven

leestijd 2 minuten

door Anette de Jong / wantdatklopt.nl / 24 februari 2020

“Ooooh, daar heb ik nog mee gewerkt” riep ik naar de serveerster in de ontbijtzaal. Ze kwam geschrokken aanlopen toen ik, nogal bruusk, opsprong vanachter mijn croissantje om met mijn IPhone in de aanslag naar de vensterbank te rennen. Want daar stonden ze; ouderwetse stempels, onder een stolp, alsof het kostbaarheden waren. Op hetzelfde moment voelde ik me ineens heel oud, want ik realiseerde mij dat het zeker 35 jaar geleden is dat ik aan mijn eerste baan begon, als “stempelaar”.

Het was in de ontbijtzaal van hotel Indigo in Den Haag, waar ik overnachtte vanwege een workshop. Dat pand was ooit in gebruik bij de Nederlandsche Bank en dat willen ze weten ook. Een manshoge, blauwe brandkast domineerde mijn hotelkamer; bij nadere inspectie bleek daarin de minibar verstopt. En overal, zelfs boven het toilet, hangen prenten van oude bankbiljetten. De stillevens van stempels, waar ik zo opgewonden van raakte, pronkten dus in de vensterbank van het restaurant.

O, melancholie, ze voerden me terug naar de tijd dat ik als 17-jarige schoolverlater voor een jaartje ging werken bij de Belastingdienst. Om de tijd te overbruggen tot mijn studie in Groningen begon. Hoewel mijn functietitel kort daarvoor formeel nog werd aangeduid met de titel “schrijver 1^e klasse”, was ik die eerste maanden in de praktijk vooral “stempelaar 1^e klasse”. De btw-nummers waren net ingevoerd en het was mijn taak om die mysterieuze, lange nummers te stempelen op grote, kartonnen dossiermappen. Met enorme draaistempels die eigenlijk te groot waren voor mijn handen, de ruwe draaischijven ontvelden mijn vingertoppen totdat er, na een aantal weken, een stevige eeltlaag op groeide. En zwart van de inkt, altijd waren mijn handen zwart, alsof ik automonteur was. Terwijl ik ook toen al weinig gevoel voor techniek bezat.

Wonderlijk, dat ik deze herinnering aan lang vervlogen tijden tegenkom net in de periode dat ik bezig ben afscheid te nemen van diezelfde Belastingdienst. Ik vertrok namelijk niet na dat ene jaar, maar bleef er meer dan 38 jaar “hangen”. Allang niet meer als stempelaar want iedere 3 a 4 jaar veranderde ik van functie. En met die studie kwam het uiteindelijk ook nog goed. Al werd het aanvankelijk fiscaal recht in Leiden in plaats van de sociale academie in Groningen, maar toen ik uiteindelijk leidinggevende werd, verdiepte ik me alsnog in de menswetenschappen.

De stempels staan symbool voor een tijdperk. Een tijdperk dat ik bezig ben af te sluiten omdat het niet meer bij mij past. En toch valt het afscheid mij zwaar. Niks mis mee, die emoties horen er ook bij. Gelukkig ging het loslaten in fasen, de afgelopen jaren werkte ik er nog maar 2 dagen per week. Want ik volgde mijn hart en stortte mij vol enthousiasme op mijn trainingsbureau in stressmanagement; wantdatklopt.nl. Vanaf 1 maart ga ik me daar volledig aan wijden. En daar heb ik superveel zin in want dat is waar ik écht blij van word. Het besluit om mijn hart te volgen, dat klopt dus nog steeds!

Over Anette de Jong

Na een lange loopbaan als fiscaal jurist, docent en leidinggevende besloot ik mijn hart te volgen en wantdatklopt.nl op te richten. Om zo mijn kennis en ervaring in te zetten bij het begeleiden van anderen. Als trainer/coach/spreker heb ik mij gespecialiseerd in stressmanagement en slapen en ben ik gecertificeerd HeartMath- groepstrainer, coach en slaaptrainer.

Op de drempel van mijn nieuwe leven

Inspiratiemails ontvangen?